Voor de voorstelling  die ik met twee muzikanten, een pianiste en fluitiste, aan het maken ben, ga ik poppen hergebruiken.  Voor de Uit-markt van Amersfoort die ooit een keer  in het teken stond van dans had ik ‘De luie prinses’ gemaakt en trad er tijdens de Uit-markt mee op in theater De Flint. (restaurant)  Het ging over een prinses die zo lui en moe was dat geen man met haar wilde trouwen. Door een toverfluit ging er muziek spelen en moest de prinses dansen of ze wilde of niet.  Deze poppen speelden ook een rol bij mijn bewerking van Een Midzomermachtsdroom. Dat maar heel kort op het repertoire heeft gestaan. Ze zijn zelfs op tv geweest bij SBS6 Hart van Nederland regionieuws en hebben gevaren met de Waterlijn rondvaartboot. Na vele jaren ‘De luie prinses’ gespeeld te hebben was de voorstelling klaar. De poppen ‘netjes’ opgeborgen in een kist op zolder. Nu de poppen weer van zolder gehaald. Ze moeten  wel even langs de stomerij, de kapper en de kronenmaker maar, gaan over niet al te lange tijd aan een nieuwe carrière beginnen. Ze krijgen een tweede leven. Zou je nu kunnen spreken van een duurzaam poppenspel? De nieuwe voorstelling heeft ook weer met muziek te maken. Het gaat over het land zonder lied. Hoe het verder gaat? Er valt vast in een volgend bericht iets over te lezen.