Langzaam maar zeker krijgt de Jan Klaassen voorstelling vorm. De voorstelling wordt op dit moment druk gerepeteerd. Tijdens het repetitieproces veranderen er nog constant dingen. Er komt hier en daar nog een stukje tekst bij. Er verdwijnt hier en daar een stukje tekst. Ook staan er nieuwe ideeën tijdens het spelen van het verhaal. Ik zal een voorbeeld noemen.
Nieuw idee
In het verhaal valt Katrijn flauw van de handkus van Don Juan. Hij wil haar op de mond gaan kussen. Maar net op het moment Don Juan aanstalten maakt tot de zoen, komt Katrijn bij en staat op waardoor Don Juan met zijn gezicht op de grond klapt. Toen ik het scenario aan het schrijven was heb ik dit nog niet bedacht.
Punch and Judy
Omdat ik een aantal scenes uit het Punch and Judyspel (De Engelse Jan Klaassen) geweldig vind, wil ik die zelf ook spelen in mijn Jan Klaassenspel. De taalgrap waarvan ik dacht dat hij onmogelijk zou zijn is me toch gelukt om hem te vertalen naar het Nederlands. De grap in Punch and Judy is dat Judy vertelt dat ze hun baby Bill hebben genoemd omdat hij aan het einde van de maand kwam. Aan het eind van de maand volgen de rekeningen en in het Engels is dat een bill.
In mijn versie wilde Jan zijn zoon Nota noemen vanwege het einde van de maand, alleen Katrijn vond Jan toch een leukere naam. Het heeft enige moeite gekost om het juiste woord voor rekening te vinden dat ook nog een beetje als een voornaam klinkt. Factuurtje of rekening klikt niet echt als een voornaam.
De komende tijd, tussen het voorstellingen spelen door, blijf ik repeteren en schaven aan de voorstelling. Dan kan ik een paar stukjes laten zien tijdens de volgende bijeenkomst van de Jan Klaassen Academie.
