De voorleesdagen komen er weer aan. Nou ja, ze zijn pas eind januari begin februari in 2020. De bibliotheken in Eelde, Vries en Zuidlaren van de gemeente Tynaarlo hebben mij gevraagd of ik een voorstelling wil maken van het boek dat in 2020 centraal staat.  Het boek dat gekozen is tot prentenboek van het jaar is ‘Moppereend’ van Joyce Dunbar en Petr Horácek.

Moppereend

Gaat over een eend wiens vijver is opgedroogd en niemand heeft om mee te spelen. Ze gaat op zoek naar een speelkameraadje. Bij alle dieren die ze onderweg tegenkomt en vraagt of ze willen spelen heeft de eend wel iets te mopperen. Er verschijnt ook een wolkje boven haar hoofd dat steeds groter wordt en tot enorme proporties groeit. Je raadt het al uit die donkere wolk valt regen en raakt de vijver weer gevuld. Probleem opgelost.

Eerdere edities

Ik heb voor eerdere edities van de voorleesdagen ook voorstellingen gemaakt naar aanleiding van het prentenboek van het jaar.  De voorstellingen van de eerdere edities zijn Tegenwind, De Kiekeboe Krokodil en Taart voor tijger. De laatste twee waren een schimmenspel.  Daarvoor deed ik ook al een paar keer mee maar, dan speelde ik gewoon een voorstelling van mijn eigen repertoire.

Ideeën, ideeën, ideeën

Hoe de voorstelling voor de voorleesdagen van 2020 gaat heten weet ik nog niet. Ik ben nu druk doende om allerlei ideeën op papier te zetten. Wat ik wel al weet is dat ik hem ga spelen met de mobiele poppenkast. Maar een schimmenspel ervan maken is ook nog niet geheel van de baan.  Het is mijn bedoeling om bij deze voorstelling een aantal poppen te gaan hergebruiken. Poppen uit andere voorstellingen die niet meer op het te spelen repertoire staan.

Heb je na het lezen van dit bericht er zin in hebben gekregen om ook de voorstelling te boeken? Klik dan op de knop hieronder en zeg in het bericht Voorleesdagen 2020.

 

[maxbutton id=”19″]

Jan KlaassenBen je druk met Katrijn en Don Juan in de weer, voel ik ineens dat het hoofd van Don Juan wel heel erg los zit. Voorzichtig verder spelen. Zodat Don Juan zijn hoofd niet verliest. Ondertussen een oplossing bedenken want, de klapzoen met de koekenpan en het reanimeren van Don Juan zal niet meer gaan. Dan verliest hij gegarandeerd zijn hoofd.  Je wilt je publiek de traumatische ervaring van een onthoofde pop besparen.

Gaffertape

Geluk bij een ongeluk, ik had een rol gaffertape achter de kast gelegd. (Als of ik het van te voren wist, dat het ging gebeuren) Even het moment afgewacht dat Don Juan achter de baby aan moet rennen. Snel twee stukken gaffertape rond zijn nek geplakt zodat zijn hoofd bleef zitten. Zo kon het hele verhaal als gepland doorgaan. Niemand van het publiek die het ineens raar vond dat hij ineens met twee stukken tape rond zijn nek rondliep.

Naar de ‘dokter’

Direct na afloop natuurlijk de tape weer verwijderd en een elegantere oplossing voor zijn nek met de tape bedacht. Maar Don Juan moet voor dit euvel toch echt even naar de dokter. Ook Jan Klaassen heeft sinds de laatste voorstelling bij de Straten Kermis in Oirschot een probleempje.  Een huidprobleem wel te verstaan. Er is heeft een stukje papieren plakband van zijn wang losgelaten. Dus ook Jan moet naar de dokter.