Kom je gluren?

Op zondag 3 juli 2022 is het weer tijd voor Gluren bij de Buren. Een cultureel huiskamerfestival waarbij artiesten optreden in huiskamers en waarbij buren, straatgenoten, wijkgenoten en stadsgenoten naar toe kunnen komen om gezellig een optreden bij te wonen. Voorheen waren het twee festivals. De andere heette Struinen in de Tuinen en dat was in de zomer en het gluren was in de winter. Bij deze editie zijn beide samengevoegd. Hierdoor kan het optreden binnen in de huiskamer zijn of buiten in de tuin.

Ook ik heb al aan eerdere edities meegedaan. Twee keer in mijn eigen huis en een keer bij De Brinkhorst. De organisatie van Gluren zorgt voor koffie, thee, koekjes en aanverwante zaken om zo de gastheer of gastvrouw niet op kosten te jagen. Ook zorgt Gluren voor het nodige PR materiaal om in je buurt te kunnen verspreiden.  Er bestaat een heuse landelijke website want niet alleen Amersfoort doet meer mee. Het is in heel veel steden in Nederland op dezelfde dag.

Die website is zo ingericht dat je heel makkelijk jouw favoriete culturele kunstvorm kunt kiezen en kan zien waar je allemaal terecht kan. Je kunt zelfs je hele programma van die middag samenstellen met aanvangstijd en al. De meeste acts zijn drie keer te zien. Ik speel slechts twee voorstellingen omdat de meeste kinderen ’s avonds  op tijd moeten eten en daarna weer op tijd naar bed. De volgende dag is het weer tijd voor school.

Zoals gezegd speel ik op 3 juli om 13.45 uur en 15.15 uur een voorstelling bij Natuurboerderij de Brinkhorst in Vathorst. Ik speel er Jan Klaassen en de baby. De voorstelling die ik in maart 2020 daar zou gaan spelen maar niet doorging omdat het land op slot ging.

De toegang is overigens gratis. Hoewel het wel gewaardeerd wordt als je een kleine bijdrage stopt in de Gluren bij de Buren spaarpot.

Kom je gluren?

/door

Kan de poppenkast ook buiten?

Poppenkast voor gebruik buitenIs een vraag die ik vaak krijg als het mooi weer of als er mooi weer verwacht wordt. Natuurlijk kan een voorstelling ook buiten plaatsvinden. Ik heb er zelfs een speciale poppenkast voor. Omdat ik door schade en schande wijs ben geworden om mijn theater voor binnen niet meer voor buiten te gebruiken. Dat deed ik tot dan toe wel. Toen kwam er een windvlaag en krak zei het frame van de binnenkast. Sindsdien heb ik een kast voor buiten optredens. Een van steviger hout en die met scheerlijnen desnoods nog aan de grond kunt verankeren. Ook is hij zo gemaakt dat de doeken gemakkelijk los kunnen scheuren.

Mobiele poppenkast

De mobiele poppenkast kan zowel binnen als buiten gebruikt worden. Mocht het gaan regenen dan kan de mobiele poppenkast zo naar een droge plek lopen. Wil men een voorstelling buiten en is de weersverwachting niet al te best dan moet de mobiele kast wel droog kunnen staan. Dat geldt ook voor de buitenkast. De kast kan wel een buitje regen hebben maar, de poppen niet.

Het publiek

Bij grote evenementen als festivals is spelen in de openlucht meestal het geval. Wel vraag ik om een wat rustiger plek op het terrein. Soms sta je wel eens naast een springkussen. Dat geeft een heleboel herrie. Het springkussen gaat dan meestal even uit als ik mijn voorstelling speel. Een voordeel. Je hebt direct publiek. Maar als een festival een tent heeft dan speel ik het liefste daar.

Concentratie

Bij een optreden buiten kunnen er altijd onverwachte dingen gebeuren. Een ambulance kan voorbij scheuren, een wesp of bij komt je optreden verstoren, noem het maar op. Dat werkt allemaal niet ten gunste van de concentratie van het (kinder)publiek. Daarom adviseer ik altijd, zeker bij mensen thuis, om het optreden binnen te laten plaatsvinden. Als het een zonovergoten dag is, is het voor de kinderen ook wel even fijn om niet in de zon te hoeven zitten. Want ze zitten toch minstens een half uur stil in de zon te bakken. Dat is best wel warm ook al zitten ze onder een parasol of scherm.

 

/door

Nieuwe auto?

Nieuwste Renault Kangoo Van 2022In mijn vorige bericht schreef ik dat mijn auto kapot was gegaan. Inmiddels is hij weer gerepareerd. De verstuiver van de 3e cilinder was kapot gegaan. Als leenauto had ik een Renault Trafic meegekregen. Die kon ik nu mooi even uitproberen. Het fijne van de Trafic is dat je hoger op de weg zit. Waardoor je goed zicht hebt op de weg en de omgeving. Ook kon ik even kennismaken hoe het is om met een dicht tussenschot te rijden en zonder achteruitkijkspiegel. Wonder boven wonder viel het allemaal mee.

Te groot

De Trafic is een leuke auto om in rond te rijden. Echter voor mijn poppentheater is deze auto te groot. De spullen schuiven steeds heen en weer en dat is niet zo bevorderlijk voor de inhoud van de kratten die ik meeneem. Ook het frame van de poppenkast heeft er van te lijden. De stokken die over de kast lopen en waar de spots aanhangen kunnen wel zonder doorsteken in de laadruimte liggen. Als ik voor deze auto zou kiezen bestaat ook het gevaar dat je meer mee gaat nemen. Gewoon omdat er meer in vervoerd kan worden.

Nieuwe Kangoo

De autoverkoper die mij de Trafic had meegegeven zag zijn kans schoon om mij te verleiden tot een proefrit in de nieuwste Kangoo. Een geheel nieuw ontworpen model. Geen voortzetting van de auto waar ik nu mee rondrijd. Natuurlijk heeft hij wel veel weg van de auto waar ik nu mee rondrijd. Hij is echter hoger en wel 15 centimeter breder. De proefrit auto heeft net als de Trafic een dichte achterwand en geen ramen in de achterportieren. De buizen voor de spots passen er niet over de lengte in maar wel over de diagonaal. Het probleem van geen achteruitkijkspiegel hebben, hebben ze opgelost door een achteruitkijkcamera en beeldscherm op de plek van de achteruitkijkspiegel. Een scherm met een haarscherp beeld. Zo heb je toch zicht naar achteren zonder spiegel. Deze auto rijdt heel fijn. Doordat hij wat breder is dan mijn auto moest ik daar wel heel even aan wennen. Deze auto had ook een doorsteek vak. Dat boven de bijrijdersstoel uitkomt. Ook zitten er metalen beugels in om bijvoorbeeld een ladder op te kunnen leggen die eigenlijk te groot is voor de laadruimte.

Tja, na zo’n fijne proefrit is het best wel moeilijk afscheid nemen van deze auto. Om vervolgens weer in je eigen oude vertrouwde auto te stappen.

Elektrisch?

De huidige auto van het poppentheater is bijna 8 jaar oud. Dat word hij in november. Ik heb nog nooit zo lang in dezelfde auto rondgereden. Meestal had ik als er een nieuwe versie van de Kangoo uitkam vrij snel een nieuwe auto. Nu sta ik echter voor een keuze als ik weer een nieuwe auto wil. Wordt het toch weer diesel? Of benzine? Of elektrisch gaan rijden? Met de huidige brandstofprijzen wordt elektrisch rijden wel ineens aantrekkelijk. Maar ook over een aantal jaren zal diesel gaan verdwijnen en kom je nu al met een diesel die ouder is dan een bepaald jaar sommige binnensteden niet meer in of je krijgt een boete.

Als ik een elektrische auto aanschaf zitten er nu ook nog allerlei voordelen aan. Waaronder geen wegenbelasting en een subsidie voor het aanschaffen van de auto. Ook vergroend het vervoer van het poppentheater door voor op stroom rijden te gaan. Wordt vervolgd….

/door

Ineens doet de auto raar…

auto Poppentheater Cassiopeia

De auto van Poppentheater Cassiopeia

Op de terugweg van een voorstelling in Amsterdam gaf de auto, kort na het passeren van de Zeeburgertunnel, ineens een foutmelding. Defecte inspuiting of zoiets. In het dashboard verscheen stop, een auto met bliksemschichtjes eronder en het reparatiesymbool, een tang. Ook begon de auto zich een beetje merkwaardig te gedragen. Help! Wat nu? Doorrijden naar huis of toch stoppen?

Mijn ingeving was zo snel mogelijk van de snelweg af. Ik nam de eerste afslag en kwam zo op een parkeerterrein van sportvelden terecht. Daar kon ik in alle rust de ANWB bellen en stond ik in ieder geval veilig. De ANWB constateerde dat de Wegenwacht toch echt noodzakelijk was. Gelukkig was het mooi weer, het zonnetje scheen en op het parkeerterrein is het een komen en gaan van auto’s van ouders die kinderen komen brengen of komen halen. Een enkele ouder parkeerde de auto om naar een wedstrijd te gaan kijken.

Op het parkeerterrein geldt betaald parkeren. 10 cent per uur. Alleen op zon- en feestdagen niet. Niemand, maar dan ook helemaal niemand betaalde aan de automaat. Ik ook niet. Maar ik heb autopech. Na ongeveer een uurtje wachten kwam de man van de Wegenwacht.  Die startte de motor en luisterde. Hij hoorde een van de vier cilinders niet. Keek of de zekeringen nog wel goed waren en las toen met een tablet de auto uit. Hier kon hij zien dat een van de inspuitkoppen niet meer meedeed waardoor de cilinder niet meer meedoet. Repareren kon hij het niet. Er moet teveel van de motor los worden gemaakt om erbij te kunnen.

De Wegenwachtman belt een bergingsbedrijf. De auto moet naar de garage gebracht worden. Zelf rijden is niet verstandig omdat de motor nu in onbalans is en het de motor verder kan beschadigen. De Wegenwacht ging verder. Weer een poosje wachten. De auto werd netjes op de truck van Bergnet geladen en zetten we koers naar de garage.

Daar aangekomen ging ik snel kijken of er nog iemand aanwezig was. Hoera! Dat was het geval. De autoverkoper waar ik ooit mijn eerste Kangoo bij heb gekocht was er nog en van hem kreeg ik nadat ik had uitgelegd dat ik de volgende dag een voorstelling moest spelen snel een leenauto mee. Een Trafic. Die is een stuk groter dan mijn eigen auto maar, alle spullen pasten erin en ik kon de volgende dag de voorstelling gaan doen.

Nu is het afwachten wat er mis is met auto en wat de kosten van reparatie zullen zijn. Leuk is wel dat ik nu even kennis heb kunnen maken met het grotere broertje van mijn auto. Ook al heeft de Trafic meer ruimte en zit je hoger op de weg, zal mijn volgende auto toch de nieuwste versie van de Kangoo worden.

/door

Droomdag (2)

Vandaag 3 juni 2022 was het dan zover. Mijn eerste optreden en opdracht voor Stichting Droomdag. Een stichting die zich inzet om een gezin waarvan een van de ouders een levensbedreigende ziekte heeft een hele mooi dag bezorgd. Een dag waarvan je eigenlijk alleen maar kunt dromen.  Je zou kunnen spreken van de tegenhanger van de Opkikker en Doe-een-wens. Die er zijn om kinderen met levensbedreigende ziekte een mooie dag te bezorgen.

Het was in Apeldoorn en een van de twee vrijwilligers van de stichting ontving mij hartelijk. Vol verrassing zaten papa, mama en hun driejarige dochter te wachten. Mijn voorstelling was de start van hun droomdag. Na een kopje koffie met een stukje taart pakte ik mijn mobiele kast uit en hing de poppen voor Wil jij mijn mama zijn? in de kast. Het gezin nam plaats op de bank en trok de poppenkast aan. Het meisje, voor wie het de eerste keer was dat ze überhaupt een poppenspel heeft gezien, genoot met volle teugen. Ze zat af en toe te schaterlachen.  Ook de ouders genoten volop.

Toch merkte ik dat na een ongeveer 20 minuten de aandacht van het meisje op begon te raken. Daarom speelde ik het wat sneller dan normaal. Het is natuurlijk ook wel zo dat een voorstelling voor 3 personen anders is dan voor een hele grote groep.

Na afloop van de voorstelling toverde de Sterrentovenaar nog voor alle drie een Geluksster en was de voorstelling nadat ik alle poppen nog een keer had laten zien afgelopen. Ze hadden genoten. Ook de twee vrijwilligers.  Na mijn optreden zou nog een fotosessie met een Tesla auto volgen. Een bezoek aan kinderboerderij, Paleis het Loo en nog veel meer.

Het was leuk om aan de droomdag mee te mogen werken.

/door