Vanaf nu is het mogelijk om kaartjes voor voorstellingen bij de Brinkhorst (maximaal 5 kaartjes per transactie) contactloos af te rekenen. Je kon al pinnen maar de mogelijkheid om je betaalpas tegen de lezer te houden en op die manier te betalen was er nog niet.  Doordat de oude pinpaslezer niet meer goed samenwerkte met de mobiele telefoon heb ik een nieuwe kaartlezer gekregen. Die ook nog eens veel sneller is. De oude kaartlezer deed heel lang over het starten en betalen ging ook niet echt vlot. Dat behoort nu als het goed is tot de verleden tijd. Voor bedragen hoger dan 25 Euro is nog steeds je pincode nodig om te kunnen betalen. Het nieuwe pinapparaat zal de rij wachtenden bij de kassa snel doen slinken.

Contant betalen hoort ook nog steeds tot de mogelijkheden en vooraf het geld betalen is ook nog steeds een optie.

Poppen uit de poppentheatervoorstellingOp zondag 17 september starten de openbare voorstellingen op de vaste locaties van Poppentheater Cassiopeia weer. Zowel bij Theater de Tuin in Leusden als bij Natuurboerderij de Brinkhorst start alweer het 7e seizoen. Er is weer iedere maand een voorstelling te zien.

In de herfst- en voorjaarsvakantie zijn er extra voorstellingen bij Theater de Tuin. In december is er geen voorstelling bij de Brinkhorst.

In november is er een sinterklaasvoorstelling bij de Brinkhorst. Ook  bij Theater de Tuin is er een.  Bij de Tuin is er een voorstelling tijdens de kerstperiode.  Dan speel ik weer het Kerstverhaal.

De eerste voorstelling is op 17 september bij de Tuin en een week later op 24 september start het seizoen bij de Brinkhorst.  Kijk in de speellijst wanneer en welke voorstellingen te zien zijn.  Of vul hieronder je mailadres in en dan krijg je de speellijst in uw mailbox. Ik hoop je een keer tijdens een van deze voorstellingen te kunnen begroeten.

Ja, stuur mij de speellijst met de openbare voorstellingen bij de Brinkhorst en Theater de Tuin:

Fout: Contact formulier niet gevonden.

Voor de Kinderboekenweek 2017 staat er een hele leuke voorstelling op het repertoire van Poppentheater Cassiopeia. Het thema van de Kinderboekenweek is dit jaar ‘Griezelen’.  De voorstelling die er heel goed bij past is  ‘Muts van Moed’.

Het verhaal gaat over een kabouter die overal bang voor is. Daarom heeft hij de Muts van Moed voor zijn verjaardag van de kabouterkoning gekregen. Hij raakt die muts echter kwijt als hij achterna gezeten wordt door een trol. Zo komt hij in het huisje van Bjarne terecht. Bjarne gaat kabouter Banghart helpen. Samen beleven ze een spannend soms best wel griezelig avontuur bij trollen en een heks. Gelukkig loopt het helemaal goed af en is Banghart zijn bang zijn voor alles helemaal kwijt.

Het verhaal duurt ongeveer 50 minuten en is geschikt voor kinderen vanaf 5 jaar.

Een voorstelling voor peuters met een tijdsduur van ongeveer een 30 minuten en binnen het thema van de Kinderboekenweek past is ‘De sterkste, dat ben ik!’ Die gaat over de grote boze wolf waar iedereen bang voor is omdat iedereen bang is om te worden opgegeten door de wolf.  Je hoeft niet bang te zijn. Hij heeft net gegeten en daarom maakt hij een ommetje door het bos. Bovendien wil hij weten of hij wel de sterkste is van iedereen.

Info Muts van Moed

Info De sterkste, dat ben ik!

[maxbutton id=”1″]

Net als vorig jaar en het jaar daarvoor was ik ook weer van de partij bij de Spelweek 2017 in Ede. Een spelweek voor jong verstandelijk beperkte kinderen, tieners en jong volwassenen. Dit jaar was het thema Pippi Langkous. Gedurende de week heeft er zich al van alles afgespeeld rondom de figuur Pippi. Op de laatste dag van de week speel ik er voor de groep met blauwe, roze en groene T-shirts. Veel kinderen herkenden mij nog van vorig jaar. Toen ging het over Roodkapje en de Wolf (De sterkste dat ben ik!) Alleen mijn naam wisten ze niet meer.

Voordat ik begin wordt de dag altijd gezamenlijk geopend en worden de aangeleerde liedjes en dansjes nog een keer geoefend. Een jongen liep op mij af wilde weten hoe ik heet en pakte mijn hand vast en bleef zo een tijdje staan. Weer een andere kwam op mij af en gaf een knuffel.

Dit jaar konden ze genieten van Snoepie  en Snappie. Ze vonden het geweldig en ik kon merken dat ze dingen wisten over gezond eten en dat je buikpijn krijgt van teveel snoepjes eten. Het was weer een groot succes.

Waar ik vooral bewondering voor heb zijn de vrijwilligers van de spelweek. Jongens en meiden van rond de 20 die hun bijna leeftijdsgenoten een onvergetelijke week bezorgen.

 

 

De vraag of zijn mijn poppenkast konden huren zonder voorstelling kwam van TV producent Blazhoffski (Erik van der Hoff). De makers van televisieprogramma’s als Hello, Goodbye, Keuringsdienst van waarde en Verborgen verleden. Voor het programma Foute Vrienden van RTL5 komen ze naar Amersfoort om er opnames te maken. Een van de vier heren uit het programma moet een buikspreekact opvoeren en dat willen ze doen in een poppenkast.

Zo kwamen ze bij mij uit. In een leuk telefoongesprek werd me gaande weg duidelijk wat hun bedoeling was. De poppenkast die ik normaal voor buiten gebruik kwam in aanmerking.  Na afloop van het telefoongesprek, heb ik er goed over nagedacht of ik de kast wel zou verhuren. In ons gesprek had men gevraagd of ik het in een mailtje zou willen gieten en er ook een foto bij wilde doen van de kast.  Ik heb een mooie prijs bedacht nadat ik enkele websites had bekeken waar je geluid en licht kan huren. Die prijs heb ik genoemd in het mailtje en er twee foto’s van de poppenkast bijgedaan.

Toen werd het stil.  Ze hebben tot nu toe nog niets van zich laten horen.  Nu kan het zijn dat ze mijn prijs te hoog vinden. Ze hadden natuurlijk liever gehad dat ze hem mochten lenen. Of hebben ze toch gekozen voor een van de twee goedkopere opties die genoemd had in het mailtje? Dat scheelt mij omzet maar, ik hoef geen vakantiedag eraan op te offeren.

Wat me zeer tegenvalt is dat ze helemaal niets meer van zich hebben laten horen. Als je om wat voor een reden dan ook geen gebruik wil maken van mijn aanbod, kun je dat toch gewoon even zeggen. Ik had van Blazhoffski toch een professionelere houding verwacht.

 

Wil je mijn poppentheater inhuren klik dan op de knop om op de juiste pagina te belanden:

 

[maxbutton id=”18″]

De regio midden van Nederland heeft al vakantie. Nu moet je niet denken dat het poppentheater ook al met vakantie is. Er worden dingen gerepareerd. Poppen hersteld en niet te vergeten worden er dingen bedacht voor nieuwe voorstellingen. Ook wordt er gesleuteld aan de website. Natuurlijk gaat het poppentheater ook zelf even met vakantie en dan kan het gebeuren dat een antwoord op een informatieverzoek wat langer op zich laat wachten. Zolang ik nog niet op vakantie ben kunnen er voorstellingen geboekt worden.  Poppentheater Cassiopeia wenst je een fijne zomer en mooie vakantie toe.

Komt er na 23 jaar (waarvan ik er 22 heb meegemaakt) een einde aan de reis van Koos en Kleppie Konténâh (Container op zijn plat Haags uitgesproken) door Den Haag?  Op eerste wijkfeest in de wijk Laak in Den Haag zijn voorlopig de laatste twee voorstellingen te zien. In 1994 begon Mirjam Ghijsels samen met haar man Marque Fase met stichting Wijk Poppen Theater (WPT). Een project waarvan ze dacht dat het na 4 à 5 jaar wel klaar zou zijn.  Wat is het Wijk Poppen Theater? De opzet is om kinderen uit de kansarme wijken van  Den Haag kennis te laten maken met (poppen) theater.  In de begin jaren speelde het zich voornamelijk af  in de grote vakantie.  Bedoeld voor de kinderen die niet op vakantie konden gaan. Iedere woensdag en zaterdag om 14.00 uur. Na afloop van een voorstelling van een beroepspoppenspeler mogen de kinderen zelf met een zelf uitgekozen pop een klein poppenspelletje spelen in de container.  De container is een een echte zeecontainer. Althans het kleinste formaat wat er bestaat. Aan de zijkant is een deur gemaakt en aan de voorkant zit een grote zware klep. Koos en Kleppie werden echt een begrip in Den Haag.  De wijken die we het meest aandeden waren Schilderswijk, Transvaal,  Laak, Moerwijk,  Loosduinen, Segbroek en Centrum. Maar ook Wateringen en Ypenburg zijn we geweest omdat in de nieuwbouwwijken nog weinig cultureels te doen viel voor de kinderen.  Maar na morgen komt er waarschijnlijk toch een eind aan het grote avontuur. De container die elke keer trouw door de firma Knijnenburg vakkundig op een plein wordt geplaatst.  Ze zijn het in al die jaren slechts 1 keer vergeten. De container begint nu echt oud te worden en loopt op zijn laatste benen. Overal ontstaan nu roestplekken ondanks het steeds weer opknappen door Marque. Wat heel bijzonder is dat er ooit een keertje graffiti opgespoten is en daarna nooit meer. Een van de taken van de kinderen is ook om goed op de container te passen als we er zelf niet zijn. Al 23 jaar weet Mirjam de subsidiënten er ieder jaar weer van te overtuigen om weer geld in het project te stoppen. Fonds 1818, Bernhard Cultuurfonds, St. Levi Lassen,  MAOC Gravin van Bylandt, Madurodam Steunfonds, St. Boschuysen, Gemeente Den Haag OCenW, stadsdeelkantoor Centrum, stadsdeelkantoor Segbroek en stadsdeelkantoor Escamp waren het dit jaar. In het verleden steunden Jantje Beton, Kinderpostzegels en het VSB fonds ook het Wijk Poppen Theater.

Voor mij waren Koos en Kleppie in de begin jaren van mijn poppentheater een hele mooie manier om de zomervakantie te overbruggen. Toen was het noodzaak. Nu is het vooral een feest om er bij te doen. Maar wellicht morgen voor de allerlaatste keer Koos en Kleppie  en de tune van het WPT  “Ali heeft een paard” Het einde van een tijdsperk.Koos en Keppie Konténâh

Vandaag voor de 2e keer Land zonder Lied gespeeld. Dit keer op OBS de Meander in Amersfoort.  Zo’n 60 kleuters hebben de voorstelling gezien.  Een andere versie dan die we speelden bij de Molenweide in Den Haag. Want we hebben de voorstelling op bepaalde punten aangepast na onze evaluatie van de voorstelling. Muziekstukjes iets eerder beginnen en daar door langer laten klinken. Meer grapjes, meer humor. We waren iets te serieus. De nadruk lag te veel op het educatieve aspect. Ook was er wel heel veel tekst Met deze nieuwe versie is dat allemaal veranderd en het werkt!  De prinses is niet meer zo braaf en voorbeeldig. Ze daagt nu haar broer uit en dat heeft tot gevolg dat hij het land wordt uitgezet en dat de koning daardoor verdrietig en somber wordt. De prinses gaat daarom op pad om haar fout weer recht te zetten. Gelukkig loopt het helemaal goed af. De kinderen van de Meander deden heel leuk mee. Reageerden op de juiste momenten en waren stil als dat nodig was. Binnen twee tellen hadden ze het liedje onder de knie.  Heel verrassend was dat de poppenkast door het lokaal om de kinderen heen ging lopen. Na afloop bedankten ze zelfs voor het liedje. Een jongetje was wat minder enthousiast. Die had graag gewild dat het in het Engels was. Nu kon hij het niet zo goed volgen. Hij is nog niet zo lang in Nederland.

Naar aanleiding van deze voorstelling moeten we nog een paar kleine puntjes op de i zetten en gaat het motief van de koning om het zingen te verbieden nog veranderen. Nu heeft hij een economisch motief.  Als je zingt werk je niet en wordt er geen geld verdient. Dat wordt zingen is verboden omdat het te veel aan de koningin doet denken die zo mooi zingen kon toen ze nog leefde. Een emotioneel motief.  Ik denk dat het verhaal dan nog wat in kracht toeneemt. Ik ben benieuwd naar de volgende keer.

Na ons avontuur op 24 mei bij Stadsboerderij Molenweide in Den Haag zijn Ineke Opstal,  Anja van den Bedem en ik weer met elkaar om de tafel gaan zitten om dit optreden met elkaar te bespreken. We hadden een aantal omstandigheden die het er voor ons niet makkelijker op maakte. Desondanks werd de voorstelling goed ontvangen.  We hadden zelf een aantal dingen waar we niet zo tevreden over waren. Er lag teveel nadruk op het educatieve aspect.  Ineke en Anja willen graag sommige muziekstukjes  wat langer door spelen. Ook was de voorstelling her en der erg statisch en gebruikten we veel te veel woorden. Daarom heb de tekst aangepast. De grote stukken uitleg zijn verdwenen en op een andere manier teruggekeerd. Op dusdanige wijze dat we minder woorden nodig hebben. Ook is de rol van de prinses wat pittiger geworden en ze niet meer het brave, slimme, zeer gehoorzame meisje dat ze eerst was.  De prins en prinses zijn wat meer broer en zus geworden. Ze kibbelen met elkaar en dagen elkaar uit maar, ze kunnen ook niet zonder elkaar en ze houden nu allebei van zingen. Dat was tot nu toe nog niet zo.  Ik ben heel benieuwd hoe de nieuwe versie gaat bevallen.

Na meer dan een jaar voorbereiding speelde ik vandaag voor het eerst Prins zoekt vrouw. Over prins Tristan die het maar niet lukt om verliefd te worden op een prinses. Er dan door zijn vader op uit wordt gestuurd om zijn ware liefde te gaan zoeken en dan uiteindelijk met prins Tobias thuiskomt. Zijn grote ware liefde.  Ik speelde de voorstelling in het kader van Griftpark kleurt roze. Een onderdeel van het Midzomergrachtfestival dat jaarlijks in Utrecht plaatsvindt. De ouders vonden het een hele leuke voorstelling. De kinderen reageerden er ook zeer goed en positief op. Voor hen was het geen probleem dat Tristan niet met een prinses maar met een prins ging trouwen.  Voor een jongetje van vier jaar was dit zijn eerste poppenkastervaring en hij heeft er van genoten. Wel heb ik hem even in de poppenkast laten kijken omdat hij graag wilde weten hoe ik het allemaal deed en ik liet hem zien hoe ik een pop op mijn hand deed. Er was ook een meisje van tweeënhalf jaar oud. Ze heeft misschien nog niet zoveel van de voorstelling begrepen maar, ze heeft de hele voorstelling geconcentreerd zitten kijken.  Naar een voorstelling die toch al gauw drie kwartier duurde.  Het blijft bijzonder dat ik dat voor elkaar krijg. Het was wel heel erg warm. De poppen plakten ondanks mijn speelhandschoenen aan mijn handen. Gelukkig was de locatie niet zo warm en kon het publiek bij mij even komen afkoelen. Het was een geslaagd optreden. Op kerstavond keer ik weer terug naar de Griftsteede. Dan speel ik er weer mijn Kerstverhaal.