Ons Element is een instelling voor mensen met een verstandelijke beperking. Het is dagbesteding. Vanuit de organisatie was het idee ontstaan om eens een poppentheater te laten optreden. Dus ging ik met de mobiele poppenkast naar Almelo.  Ik ging ‘De sterkste? Dat ben ik!’ spelen.

Het publiek bestond uit volwassenen met een verstandelijke beperking. Ze reageren als kinderen in de leeftijd van 1,5 tot 4 jaar. Het verschil met kinderen is dat ze wel de levenservaring hebben van hun fysieke leeftijd.

Ik zou spelen in de grote hal.  De tafels werden aan de kant geschoven en de stoelen voor het publiek klaargezet. Sommige gingen al lekker zitten en keken naar mijn voorbereiding. Toen het tijd was om te beginnen kwam iedereen zitten. Er was er een met een rollator bij.

Levenservaring

Ze hebben met volle teugen genoten van de grote boze wolf die wil weten of hij de sterkste is van de hele wereld.  Peuters en kleuters gaan er tijdens het verloop van de voorstelling tegen in en vinden hem niet meer de sterkste. Dat bleef nu achterwege.  De respons van dit publiek is anders. Ze lachen om andere dingen en toch ook veel om dezelfde grapjes die in de voorstelling zitten.

Boeiend genoeg?

De begeleiding had mij gewaarschuwd dat het publiek ook wel eens zomaar op kan staan en weg kan lopen als het ze niet zint of teveel wordt of niets meer aan vinden. Of dat ze als ze zijn weggelopen toch na een poosje weer terugkeren en verder kijken. Ik wist mijn publiek dusdanig te boeien dat iedereen tijdens de voorstelling is blijven zitten. Zo leuk vonden ze het. Na afloop kwamen er een groot aantal een hand geven.  Een vroeg zelfs of ik morgen weer wilde komen. Een man met het Down syndroom was zeer belangstellend naar mijn geluidsapparatuur. Hij houdt van knopjes en zo. Mijn microfoon (hoofdbeugel) vond hij merkwaardig. Bij het woord microfoon denkt hij aan een handmicrofoon die je vast moet houden en voor je mond.

Na de voorstelling ging er een groot aantal even buiten in het zonnetje zitten. Daar was het warm genoeg voor. Zelfs zonder jas. En dat voor 6 november. Zeer uitzonderlijk. Bij Ons Element mag ik vast nog wel een keer terugkomen.