Op zondag 22 februari zag ik het somber in. Er was nog maar 1 reservering binnen voor vier personen. Mijn persbericht heeft alle huis-aan-huis bladen gehaald. Maar gelukkig zondagochtend stroomden de reserveringen binnen.  Er kwamen ook mensen op de bonnefooi en was de zaal leuk gevuld. Bijna was het echt de Noorderkroon is zoek. De kroon was uit de kist gevallen toen ik de poppen eruit haalde. Hij was dus echt even zoek.

De eerste voorstelling bij de Tuin was zeer goed bezocht. Irja de piratendochter was een groot succes. Sommige kinderen vinden Stoere Simon, een gevaarlijke piraat, toch wel een beetje eng. Maar gelukkig hij vaart aan het einde van het verhaal naar een onbekende bestemming. Alexander, het jongetje dat de vorige keer tijdens de herfstvakantie zo’n leuke tekening voor mij heeft gemaakt was ook weer van de partij. Zijn moeder had gevraagd wat hij wilde doen als ze tijdens de voorjaarsvakantie in Nederland waren en hij wilde beslist naar de poppenkast. Hij zat midvoor de poppenkast en heeft weer met volle teugen genoten. Helaas dit keer geen tekening. Daar had hij geen zin in.

Ook de tweede voorstelling bij de Tuin is goed bezocht. De kinderen leefden helemaal mee met Max knikoor konijn. Rufus de vos vonden een aantal kinderen toch wel heel spannend. Dit keer kwam een oma naar mij toe. Ze vertelde dat ze vijf, zes jaar geleden ook met haar andere kleinkinderen naar deze voorstelling was geweest. Die zijn nu 15 en 16 jaar. Ze vond het destijds zo’n leuke voorstelling dat ze besloot om haar kleinkinderen van nu  5 en 6 jaar ook te laten genieten van hetzelfde verhaal. Ook dit keer had oma weer genoten van mijn poppenspel.

Nog 1 voorstelling te gaan tijdens deze vakantie. Dan viert het poppentheater het 22 jarig bestaan met de voorstelling  Duimeliesje.