Tag Archief van: Jan Klaassen en de krokodil

De krokodil uit het Jan Klaassenspel had tanden van papieren plakband. Zijn eerste tanden waren veel te lang en te dun. Daar een stuk van af geknipt en er nieuwe kortere en bredere tanden overheen geplakt. Toch was er niet helemaal tevreden over. Want door het spelen deukten sommige tanden toch in.

Toen ik de voorstelling Jan Klaassen en de krokodil weer speelde zag ik dat een van de tanden zelfs ontbrak. Gelukkig lag de tand onder in de kist waarin alle Jan Klaassenspelpoppen zitten. Omdat ik toch niet zo tevreden was over zijn gebit, heb ik de koe bij de horens gevat en ben aan de slag gegaan om zijn gebit te veranderen.

Dan ga je eerst kijken hoe het bij een echte krokodil is en hoe het is bij andere poppenkastkrokodillen. Dan zie je dat bij veel poppenkastkrokodillen de tanden eigenlijk lijken op een menselijk gebit. Of ze hebben alleen maar kiezen. Niet zo verwonderlijk want het klappen van de bek van de krokodil moet een beetje lawaai maken. Dat klinkt lekker gevaarlijk. 

Uitproberen

Het is nog een hele puzzel om de juiste tanden te krijgen. Eerst toch weer met papieren plakband aan de slag. Maar dat was geen succes. Toen bedacht ik dat ik het met schuimrubber en papieren plakband zou kunnen doen. Echter het plakband bleef niet aan het schuimrubber plakken.  Tanden van wit foam dan? Dat zou een optie kunnen zijn. Maar het foam is wel erg plat en ik wil graag wat meer driedimensionaal effect.

Tanden van witte fleece dan maar? Dat geeft wel het gewenste tandeffect maar omdat de kroko zelf ook van fleece is gemaakt is het geen optie. Bovendien dan heeft hij haar op zijn tanden en dat is ook weer niet de bedoeling. Via de fleece kwam ik uit op wit satijn. Satijn dat ik nog over heb van een prinsessenpop.  Zo heb ik stuk voor stuk zijn tanden uit de stof geknipt en op de naaimachine in elkaar gezet. vervolgens de goede kant naar buiten gekeerd en de tand vastgeplakt met textiellijm.

Dit geeft het door mij gewenste effect. Bovendien ziet hij er nu een stuk gevaarlijker uit dan voorheen. Kijk zelf maar:

Jan Klaassen en de Krokodil

Normaal gesproken bedenk ik een onderwerp waarover ik de voorstelling zou willen laten gaan. Dan bedenk ik het verhaal en de karakters in het verhaal. Vervolgens schrijf ik de speeltekst of het scenario en als dat af is maak ik de poppen, decors indien nodig en zoek muziek uit en maak en lichtplan voor de belichting van de voorstelling.

Dit keer ging het een beetje anders. Ik kreeg het verzoek om tijdens de rustpauzes van knotshockeyteams van het WK Knotshockey in Wijk bij Duurstede een korte voorstelling te spelen van maximaal 12 minuten. Jammer genoeg heb ik die niet zomaar op de plank liggen. Ik dacht er even over na en kwam op het idee om een stukje uit een Jan Klaassenspel te halen en dat te gaan spelen. En wel de scene met de krokodil. Aangevuld met de introductie van Katrijn en de agent die iedereen waarschuwt voor de krokodil.

De voorstelling gaat zo: Jan roept Katrijn. Katrijn zegt dat ze geen geld meer hebben om de energierekening te betalen (zeer actueel op dit moment). Jan moet werk gaan zoeken, een baan om geld te verdienen.
Jan gaat laten zien dat hij slapend rijk kan worden. In plaats van baantje te zoeken gaat hij op straat liggen slapen en haalt zelfs een kussen tevoorschijn om zacht te kunnen liggen. In eerste instantie haalt Katrijn het kussen weg maar, als ze ziet dat het niet werkt laat ze Jan liggen. Dan haalt de agent het kussen weg en waarschuwt Jan voor de ontsnapte krokodil. Daar gelooft Jan helemaal niets van. Dan volgt de scene met de krokodil en Jan bedenkt een circusact door zijn hoofd in de bek van de krokodil te steken. Dan kan hij aan het publiek geld er voor vragen. Zover komt het niet. Jan stopt zijn klapstok in de bek van de krokodil en brengt hem zo naar de dierentuin. Voor het terugbrengen krijgt Jan een beloning. Daarmee kunnen ze de energierekening gaan betalen.

Zo heb je naar aanleiding van een aanvraag ineens een geheel nieuwe weliswaar korte voorstelling. Het leuke was dat tijdens de 6 keer dat ik hem heb gespeeld er allerlei leuke ingevingen ontstonden en zo groeide het en ontwikkelde het verhaaltje zich gedurende het spelen.

Op deze manier een voorstelling ontwikkelen is dus ook een mogelijkheid.