De voorstellingen van de herfstvakantie zijn weer gespeeld. Tamino en de toverfluit sloot de serie af. Het was voor het eerst dat ik deze voorstelling zonder het Faso Blazersensemble speelde. Het ging heel goed maar,  je mist de live muziek toch wel. De kinderen vonden de Koningin van de Nacht toch wel een hele nare en gemene koningin. Er was er zelfs een die dacht dat het niet goed af zou lopen. Gelukkig loopt het verhaal natuurlijk wel goed af.  De volwassenen vonden vooral de mobiele poppenkast een hele leuke vondst.  Ook de opa’s en oma’s die ’s ochtends naar Sofie en Najib vieren feest kwamen kijken vonden de mobiele kast grappig. Ze hadden zoiets nog niet eerder gezien.

Bij de Noorderkroon is zoek moest een jongetje ontzettend hard lachen om de capriolen van Tim. En een meisje van drie jaar vond deze voorstelling zo leuk dat ze de smaakt te pakken had van poppenkast kijken, dat ze ’s middags met haar oudere broer en oma meekwam. Ze wilde nog een voorstelling zien. Hoewel die voorstelling niet voor haar leeftijd was heeft ze hem vol aandacht zitten kijken wist oma te vertellen na afloop.  Muts van Moed is toch best wel een spannend verhaal.

Tamino en de toverfluit was zelfs uitgeroepen in de Amersfoortse Courant tot leuk familie-uitje en stond er met fotootje in. Toen ik dinsdag naar theater de Tuin toe reed zag ik op de borden van de gemeente die evenementen aankondigen mijn voorstellingen staan.

Dan was er natuurlijk ook nog de voorstelling bij de Brinkhorst. Ook die werd goed bezocht ondanks dat het een warme zonnige herfstdag was. Ik kan terugkijken op een geslaagde herfstvakantie.