Wat is mijn eerste herinnering aan poppenspel?
Mijn eerste kennismaking met poppenspel was op school. Ik zat in de eerste klas van de kleuterschool. We gingen kijken op de lagere school naar een voorstelling van Poppentheater Toermalijn. Een poppenkast van tentdoek en op het gordijn wat open en dicht ging stonden twee figuren met een paraplu en buiten aan de kast hingen 2 lampionnetjes.
Van de voorstelling zelf weet ik me niets meer te herinneren op een ding na. Een poesje dat zong: “Mauw, mauw, mauw, a retteketet miauw!”
Dit poesje zou later in ‘De hoed van Tra de trol’ ook weer zijn opwachting maken met hetzelfde liedje.
Afgelopen zaterdag, herfstvakantie 2020, speelde ik een gastvoorstelling bij Poppentheater Toermalijn. Camilla Koevoets had speciaal voor mij het poesje uit de mottenballen gehaald om hem te kunnen laten zien tijdens de jaarvergadering van de Nederlandse Vereniging voor het Poppenspel. Daar zou ik iets gaan vertellen over mijn relatie met Poppentheater Toermalijn. Door de ‘intelligente’ lockdown ging dat niet door. Maar nu ik er toch was om een voorstelling te spelen (Jan Klaassen en de baby) haalde ze Poesje Retteket miauw even zodat ik hem op de foto kon zetten.
