Wil jij mijn mama zijn?

Een muis ziet een ei langs de waterkant liggen. Ze kijkt om zich heen om zien van wie het ei zou kunnen zijn. Om het ei niet teveel af te laten koelen legt de muis haar doekje over het ei. Dan komt het ei uit. Het jonge vogeltje vraagt aan de muis: “Wil jij mijn mama zijn?” Maar de muis is niet zijn mama. Ze wil hem wel zijn als hij kan piepen als een muis. Dat lukt het jonge vogeltje niet. Hij maakt een raar blaasgeluid. De muis vindt dat niet erg maar dan moet hij wel kaas lusten. Het vogeltje spuugt de kaas uit. Hij vindt het vies.

Dan hoort het jonge vogeltje een geluid. Het is een poes. De muis maakt zich snel uit de voeten. De poes wil zijn mama wel zijn als hij kan miauwen. Dat lukt het vogeltje niet. Dan blijft de poes wel even op hem passen tot zijn eigen mama er is en gaat met het jonge vogeltje spelen.

Net als hij het jonkie wil bespringen weet een hond de poes weg te jagen. Ook die kan zijn mama niet zijn. Het vogeltje kan ook niet blaffen als een hond. Als het vogeltje het bot van de hond bewaakt in ruil voor moederschap vliegt er een vlinder voorbij en hij gaat er achteraan. Nu wil de hond ook zijn moeder niet zijn.

Door de vlinder komt het vogeltje in het water op de kop van een kikker terecht. Die wil ook zijn mama niet zijn want kwaken kan hij ook niet. Van mevrouw vis moet hij onder water kunnen zwemmen maar dat houd hij maar heel even vol. Niemand wil zijn mama zijn. Teleurgesteld blijft hij alleen achter aan de kant van het water. Dan verschijnt er ineens een mooie witte vogel. Is dat dan eindelijk zijn mama?